LXIV
Prima luce ex superioribus locis, quae Caesaris castris erant coniuncta, cernebatur, equitatus nostri proelio novissimos illorum premi vehementer ac nonnunquam sustinere extremum agmen atque interrumpi, alias inferri signa et universarum cohortium impetu nostros propelli, dein rursus conversos insequi.
Prima: abl. fm. sg. primus, a, um "primo" agg. attr. di luce
luce: abl. sg. lux, lucis "luce"
ex: prep. c/abl. (superioribus locis) "da"
superioribus: agg. attr. di locis
locis,
quae
Caesaris
castris
erant
coniuncta: coniungo
cernebatur,
equitatus
nostri
proelio
novissimos
illorum
premi
vehementer
ac
nonnunquam
sustinere
extremum
agmen
atque
interrumpi,
alias
inferri
signa
et
universarum
cohortium
impetu
nostros
propelli,
dein
rursus
conversos
insequi.
Totis vero castris milites circulari et dolere, hostem ex manibus dimitti, bellum necessario longius duci, centuriones tribunosque militum adire atque obsecrare, ut per eos Caesar certior fieret, ne labori suo neu periculo parceret: paratos esse sese, posse et audere ea transire flumen, qua traductus esset equitatus. Quorum studio et vocibus excitatus Caesar, etsi timebat tantae magnitudini fluminis exercitum obicere, conandum tamen atque experiendum iudicat. Itaque infirmiores milites ex omnibus centuriis deligi iubet, quorum aut animus aut vires videbantur sustinere non posse. Hos cum legione una praesidio castris relinquit; reliquas legiones expeditas educit magnoque numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto traducit exercitum. Pauci ex his militibus abrepti vi fluminis ab equitatu excipiuntur ac sublevantur; interit tamen nemo. Traducto incolumi exercitu copias instruit triplicemque aciem ducere incipit. Ac tantum fuit in militibus studii, ut milium sex ad iter addito circuitu magnaque ad vadum fluminis mora interposita eos, qui de tertia vigilia exissent, ante horam diei IX consequerentur.
Nessun commento:
Posta un commento